Waarom tekstschrijvers HOOFDLETTERS vermijden

Kortste profblog ooit.

Ik leerde het bij een college ‘taalergonomie’. Een echte eyeopener. Waarom je beter geen hoofdletters kunt gebruiken.

Je krijgt ze soms nog wel eens overhandigd, aan balies of in wachtkamers: papieren formulieren, waarop je je adresgegevens in vierkante hokjes in moet vullen. In hoofdletters a.u.b., want dat is duidelijker.

Klopt niet. 

Denk maar eens aan de plaatsnaamborden langs de Nederlandse snelweg. Die zijn in één oogopslag te lezen, zodat je meteen je blik weer op de weg kunt richten. 

Hoofdletters passen in hokjes. Veel kleine letters niet, omdat ze stokjes of lussen hebben. Die steken boven (b)of beneden (p)links (f)of rechts (g)buiten het hokje. Daarom zijn ze van een afstand beter te lezen. Je kunt de letters beter en sneller van elkaar onderscheiden.

Zo simpel is het.

Oké, nog een tweede reden om kritisch te zijn op je hoofdlettergebruik. Anders wordt dit wel een heel kort blogje.

Ken je dat, die gebruikersfeedback die je computer soms geeft: ‘FOUT!’. Dat wekt meteen irritatie op. Alsof je als een kind op je vingers wordt getikt. En dat ook nog door een anonieme ict-programmeur die blijkbaar geen gebruiksvriendelijke interface in elkaar kon zetten.

Hoofdletters zijn niet vriendelijk. HET LEEST ALSOF JE SCHREEUWT TEGEN JE LEZER. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar als er tegen mij wordt geschreeuwd, haak ik af. 

En afhakende lezers, daar doen we het niet voor.