Voetbaltaal: compact staan en diep penetreren
– Hai John, fijn dat je zo snel voor de camera wil komen, zo vlak na de wedstrijd. Dit verlies moet als een mokerslag voelen.
Dat kan je wel zeggen. Onze intenties waren goed: scherp beginnen, compact staan en de tweede bal winnen. Maar dan geven we die 1-0 weg en dan loop je gewoon keihard achter de feiten aan, als team zijnde. Het leek wel alsof er elf Gerard Jolingen op het veld stonden. We missen gewoon de messentrekkertjesmentaliteit in het veld.
– En jullie creëerden niks.
De bedoeling was dat we in balbezit hoog zouden staan en diep zouden penetreren, maar we kwamen niet onder de druk uit en dan staan we voorin gewoon op een eiland en dan kun je wel hopen op een afvallende bal, maar dat is een utopie wie nooit gebeurt. Zeker niet in het schuitje waarin we nu varen.
– Ik miste de overtuiging.
Ja, we hadden de trap omhoog te pakken de laatste weken, maar als je dan ziet hoe we vandaag de wedstrijd ingaan, dan verdien je het gewoon niet. We hebben niks afgedwongen. We stonden niet goed. Neem die 2-0: daar vergeten we te knijpen, waardoor er een zee aan ruimte ontstaat. Hun negen kon zo doorlopen en onderweg nog even naar het thuisfront bellen.
– Zij speelden met een valse nummer tien die steeds heel slim tussen de linies liep.
Dat wisten we. Dan moet je dat in de zone opvangen. En doordekken. Maar zij draaiden het steeds goed open via de flanken.
– Had de trainer nog iets gezegd in de rust?
Het heeft wel even gedonderd, ja. Maar we hebben gewoon tegen elkaar gezegd: de tweede helft is voor ons.
– Dat is niet gelukt.
Nou doe je aan scorebordjournalistiek. Die eerste na rust was geen kans, niet eens een mogelijkheid. Die maakt die jongen nooit meer in zijn leven. Het tekent de situatie waarin we verkeren. Maar we moeten juist nu de recht ruggen en de schouders eronder zetten.
– In de slotfase proberen jullie nog iets te forceren met hotseknotsbegoniavoetbal: alles en iedereen naar voren en god-zegen-de-greep.
Ja, en toen we alles hoog voor de pot gingen gooien, was het bij hun even vrouwen en kinderen eerst. Eigenlijk moet je jezelf in die fase belonen, maar je mist dan ook een stukje geluk in de afronding. Al met al speelden we als een natte krant.
– Uiteindelijk wordt het 14-0. Zie jij nog perspectief voor de terugwedstrijd?
Natuurlijk. Als dat geloof er niet is, kunnen we beter gaan korfballen. Voetbal blijft een raar spelletje, de bal is rond. Als we dan snel scoren, kan het nog gaan spoken met de steun van de twaalfde man.
– Jullie eindigen met acht man. Had je begrip voor de beslissingen van de scheidsrechter?
Het lijkt me verstandig als ik daar maar even helemaal niks over zeg. Ik sta er al gekleurd op in Zeist. Maar die man had duidelijk zijn dag niet. Hij zal wel onder de plak zitten bij zijn vrouw thuis. Dan denk ik: ga lekker een stuk rennen in het bos, dan ben je het kwijt. En ga daarna naar Specsavers en schaf een goeie bril aan. Maar nogmaals, we moeten vooral naar onszelf kijken.
Redactieprofs spreken ook de taal van voetballers (en korfballers).
Auteursrecht foto: rungaroon / 123RF Stockfoto
